De Wens de Wijsheid en het Wonderspel | Ruimte geven
17617
post-template-default,single,single-post,postid-17617,single-format-standard,cookies-not-set,woocommerce-no-js,tribe-no-js,ajax_fade,page_not_loaded,,columns-4,qode-theme-ver-9.1.3,wpb-js-composer js-comp-ver-4.11.2.1,vc_responsive

Ruimte geven

20 mrt Ruimte geven

Voor sommige mensen is het de natuurlijkste zaak van de wereld. Een dialoog aangaan en echt luisteren naar je gesprekspartner, oprecht en nieuwsgierig.

 

Een uur te vroeg was ik op mijn afspraak. Geen nood aan de man. Met een goed kopje koffie en de laptop op tafel dood ik de minuten in het café en werk wat mails weg.Vlak naast mij nemen twee heren plaats. Ik kijk even en zie twee mannen in het pak. De een wat ouder, de ander van mijn leeftijd. Het is een sollicitatiegesprek. Ik lees wat door mijn mails en vang hier en daar flarden van het gesprek op.
‘Tja, als senior moet je natuurlijk ook mensen coachen. Ik coach nieuwe collega’s en ik moet zeggen, het geeft ontzettend veel voldoening als je ze wat kunt bijbrengen.
Dan zeg ik ‘Had je dat niet beter anders aan kunnen pakken? Waarom doe je het niet zus of zo?’
En dan vertel ik wat een betere oplossing is. En daar hebben ze echt wat aan. Dat zie ik meteen. Laatst had ik ook zo’n coachingsgesprek met iemand en die heb ik laten zien dat het belangrijk is om ruimte aan de ander te geven. Want als je als consultant weggaat en het project is afgelopen, dan is het handig als de gebruikers hebben meekunnen denken en het gevoel hebben dat het resultaat ook iets is waar ze op hebben zitten te wachten. Ja, dat heet dan draagvlak creëren he? Heel belangrijk!’
Ruimte geven. In gedachten ga ik hier even mee aan de haal maar ga toch ook weer verder met de mails. Merk wel dat de andere man nog niet aan het woord is geweest en de toekomstige werkgever veel in de ‘ik-vind, ik-denk, ik-geloof’ -stand aan het ratelen is. Mijn afspraak smst me dat hij bijna in de buurt is. Het is bijna drie uur.
Naast me hoor ik een zucht van verlichting.
De ‘ zender’ buigt zich naar de ‘ontvanger’ en zet zich schrap om een vraag te stellen.
De ontvanger kijkt hem hoopvol aan.
‘Is er misschien… nog iets wat je aan mij wilt vragen of over mij wilt weten?’

Dit artikel is eerder gepubliceerd op: www.elysakramer.nl/ruimte-geven